4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/34001 Esas 2017/2187 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Olay günü Vergi Dairesi görevlilerince sanığın işletmekte olduğu birahanede yapılan denetimde 2 şişe niteliğe uygun olmayan bandrollü içki ele geçtiği, sanığın aşamalarda ele geçirilen içkileri 2 gün önce Ulukan Tanrıverdi isimli şahsın işlettiği büfeden satmak amacıyla satın aldığını, sürekli bu şahıstan alış veriş yaptığını, atılı suçlamayı kabul etmediğini savunmuş olması karşısında, sanığın özel cihaz ile tespit edilebilen suça konu içkilerdeki bandrollerin niteliğe uygun olmadığını bildiğine ve bu şekilde satışa arz ettiğine ilişkin savunmasının aksini gösterir, mahkumiyetine yeter şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-01/03/2008 tarihinde yürürlüğe gire 5739 sayılı Yasa"nın 5.maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK"nun 50/6.madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasa"nın 106.maddesinin 4.ve 9.yine 18/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasa"nın 81.maddesi ile 3. ve 8.fıkralarındaki değişiklikler gözönüne alındığında, ayrıca 10.fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
3-24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK"nun 53.maddesinin 3.fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
4-Dava konusu eşyaların müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de hükmedilmesi,
5-Sanık hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezası için TCK 58.maddeye göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygualanmasına karar verilirken hiçbir ayrım yapmaksızın sanığın cezasının TCK"nun 58/6.maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.03.2017 günü oybirliğiyle karar verildi.