Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/2872 Esas 2014/4492 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2872
Karar No: 2014/4492
Karar Tarihi: 15.10.2014

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/2872 Esas 2014/4492 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten öldürmeye teşebbüs suçundan yargılanan sanığın ceza ehliyetinin olmadığına ve akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirine hükmedilmesine karar vermiştir. CMK'nın 325/1 maddesi uyarınca yargılama giderlerinin yüklenmemesi yasaya aykırı olsa da, bozma nedeni yapılmamıştır. Sanığın suç işlediği kanıtlarla sübuta erdiği kabul edilse de, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Bu karar, 5237 sayılı TCK'nın 32 ve 57. maddelerine göre verilmiştir. Sanığın yüksek güvenlikli bir sağlık kurumunda koruma ve tedavi altına alınması emredilmiştir.
Kanun Açıklamaları:
- CMK'nin 325/1 maddesi, yargılama giderlerinin yüklenmemesi konusunda düzenleme yapmaktadır.
- 5237 sayılı TCK'nın 32. maddesi, suçun işlenmesi sırasında sanığın ceza ehliyetinin olmaması durumunda ceza verilmeyeceğini belirtmektedir.
- 5237 sayılı TCK'nın 57. maddesi, akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirleriyle ilgili düzenlemeler yapmaktadır.

1. Ceza Dairesi 2014/2872 E. , 2014/4492 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK.nun 32 ve CMK.nun 223/3-a maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına, akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri uygulanmasına, 5237 sayılı Kanunun 57. maddesi gereği yüksek güvenlikli sağlık kurumunda koruma ve tedavi altına alınmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1) Hakkında akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirine hükmedilen sanığa, CMK"nın 325/1 maddesi uyarınca yargılama giderlerinin yüklenmemesi yasaya aykırı ise de, bu husus aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2) Müsnet suçu işlediği kanıtlarla sübuta eren sanık..’in, suç tarihinde ceza ehliyeti bulunmadığına ilişkin Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulu’nun 30.03.2011 günlü raporu göz önünde bulundurularak, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 32 ve 57.maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına, koruma ve tedavi amaçlı olarak güvenlik tedbirine hükmedilmesine dair bozma kararına uyularak verilen mahkeme kararı
Eleştiri nedeni dışında yasaya uygun olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 15/10/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.