Kasten öldürmeye teşebbüs - tasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/1709 Esas 2014/4491 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, tasten yaralama
HÜKÜM : 1- Katılan mağdur ..."ı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK.nun 81, 35, 62. maddeleri uyarınca neticeten 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.
2- Katılan mağdur ..."ı kasten yaralama suçundan TCK.nun 86/2, 62, 52/2. maddeleri uyarınca neticeten 2.000.TL adli para cezası ile cezalandırılmasına. CMK.nun 231/5 madde fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Sanık .... hakkında mağdur İlker"i kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, CMK.nun 231/12 maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu anlaşılmakla, bu hüküm inceleme dışı bırakılmıştır.
2- Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanık ..."ın, mağdur ..."in biri batına nafiz olup diğerleri sol dirsek ve sol glutea bölgelerine olmak üzere toplam üç bıçak darbesi vurması sonucu kolon mezosu ile omentum yaralanmasına ve yaşamsal tehlike geçirmesine sebebiyet verdiği olayda, 5237 sayılı TCK.nun 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirildiğinde, alt sınırdan uzaklaşılarak makul bir ceza tayini yerine 9 yıl hapis cezası verilerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın, mağdur ...."i kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçeler ile reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin suç niteliğine, tahrike vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulandığı bendin, "Sanığın, 5237 TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,c,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK.nun 322 maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 15/10/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.