Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/533 Esas 2014/215 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/533
Karar No: 2014/215
Karar Tarihi: 14.01.2014

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/533 Esas 2014/215 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık S.. Z.., çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkum oldu. Mağdurenin aileleri arasındaki husumetin olayın nedeni olduğu anlaşıldı ve mağdurenin istikrarlı beyanlarına rağmen sanık müdafii tarafından bozma talebine iştirak edilmedi. Ancak, sanığın cinsel istismar eylemleri sırasında veya öncesinde cebir veya tehdit kullanmadığına dair delil bulunmadı ve sanığın mağdurenin başkasına anlatmasını engellemek amacıyla yaptığı tehdit sözleri ayrı ve bağımsız bir tehdit suçu işlediği için cezası TCK'nın 103/4. maddesiyle artırıldı. Sanığın yaşı, suç tarihi ve ceza miktarı göz önüne alınarak, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının karar yerinde tartışılması gerektiği vurgulandı. Kanun maddeleri olarak, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 23. maddesi ve TCK'nın 103/4. maddesi belirtildi.

14. Ceza Dairesi 2012/533 E. , 2014/215 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2010/221408

Çocuğun basit cinsel istismarı suçundan sanık S.. Z.."nun yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Kadıköy 1. Çocuk Mahkemesinden verilen 31.12.2009 gün ve 2007/346 Esas, 2009/371 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ile mağdurenin aileleri arasındaki husumetin önceye dayalı olmayıp sanığın mağdureye yönelik cinsel istismar olayı nedeniyle ortaya çıktığının anlaşılması ve mağdurenin aşamalardaki istikrarlı beyanları karşısında tebliğnamedeki 1 nolu bozma talebine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları ve dosya içeriğine göre, sanığın cinsel istismar eylemlerini gerçekleştirdiği sırasında veya öncesinde cebir veya tehdit kullandığına dair delilin bulunmadığı, sanığın ikinci fiilini gerçekleştirdikten sonra mağdurenin olayı başkasına anlatmasını engellemek amacıyla söylediği “bunu kimseye söyleme, babamın adamları var seni öldürürüz” şeklindeki sözlerinin sübutu halinde ayrı ve bağımsız tehdit suçunu oluşturabileceği gözetilmeden sanığın cezasının TCK.nın 103/4. maddesiyle artırılması,
Kabule göre de;
Sanığın yaşı, suç tarihi ve hükmolunan ceza miktarı nazara alındığında, 15.07.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5395 sayılı ÇKK.nın 19.12.2006 gün ve 5560 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 23. maddesi uyarınca sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.