MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ :Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki banka tazminat mektubun iadesi ve depo edilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik olarak verilen hüküm süresi içinde davacı vekilince duruşmasız ve davalı vekilince duruşmalı temyiz edilmiş ise de;
Temyize konu karar niteliği gereği duruşmaya tâbi olmadığından duruşma isteminin reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, davacı müvekkili şirketin davalı şirkete arıza onarım ve bakım hizmeti verdiklerini, bu sözleşmelere ilişkin olarak davalı şirkete 5 adet teminat mektubu verildiğini, teminat mektuplarına ilave olarak, davalı şirket tarafından müvekkilinin hak edişlerinden kesintilerin yapıldığını, müvekkili şirketin her üç işe ilişkin olarak tüm taahhütlerini yerine getirmesi ve mektupların iade koşulları oluşmasına rağmen kesilen hak edişlerin müvekkile ödenmediğini ileri sürerek; davaya konu teminat mektuplarının ve müvekkilinden haksız olarak kesilen 115.250,50 TL hak ediş bedelinin iadesi ile bu bedelin 80.719,97 TL’sine 09/05/2013 tarihinden itibaren, 34.530,53 TL’sine 30/11/2012 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının bünyesinde çalışan dava dışı işçilerin işçilik alacaklarının devam ettiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davaya konu edilen iş mahkemesi dava dosyalarının işçilerin çalışmakta oldukları Akçaabat ve Düzköy ilçeleri elektrik arıza onarım ve bakım işinden kaynaklı olduğu, dava konusu bu teminat mektuplarından işçi alacaklarına karşılık gelen teminat mektubunun sadece Akçaabat Düzköy ilçeleri için verilmiş teminat mektubuna yönelik olduğu, diğer teminat mektuplarının dava dışı işçilerle ilgisinin olmadığı, davacının hak edişlerinden yapmış olduğu kesintilerin herhangi bir hukuki dayanağının bulunmadığı gerekçesiyle davasının kısmen kabulü ile; davacının Akçaabat Düzköy ilçeleri için 130.680,00 TL bedelli teminat mektubuna yönelik açılan davasının reddine, diğer dava konusu teminat mektuplarının davacıya iadesine, davalının davacının hakedişlerinden yapmış olduğu toplam 115,250,50 TL hakedişin davalıya çıkartılan ihtar ve verilen süreler de dikkate alınarak 02.02.2015 tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine dair verilen karar taraf vekillerinin itirazı üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesinin 25.09.2017 tarihli 2017/704 Esas 2017/679 Karar sayılı ilamı teminat mektubu ve sözleşme içeriği incelendiğinde, sözleşmeler ve teminat mektuplarının bakım onarım ve arıza işlerinin üstlenildiği, 4 ayrı iş için düzenlendiği, bu işlerin birbirinden bağımsız olduğu, bir işin yapılmasından dolayı yüklenicinin işçilere karşı sorumlu olmasının yüklenicinin davalı ile imzaladığı tüm sözleşmelerdeki teminat mektuplarının iadesini engellemeyeceği, sözleşmenin 12.4.3 maddesindeki ayrı bir işyeri numarasının alınmasının o sözleşme kapsamında arıza bakım ve onarım işinin üstlenildiği hat için birden fazla işyeri numarasının alınmasını kapsayabileceği kanaatine varıldığı, yerel mahkeme kararının usul ve esasa uygun olduğu gerekçesi ile taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi kararına ilişkin taraf vekillerinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 04.11.2020 tarihinde kesin olarak oybirliği ile karar verildi.