Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/1784 Esas 2014/4465 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1784
Karar No: 2014/4465
Karar Tarihi: 14.10.2014

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/1784 Esas 2014/4465 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların kasten yaralama suçu işledikleri gerekçesiyle TCK'nun 86/1-3-e, 87/1-d, 29, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezasına çarptırıldıkları belirtiliyor. Delillerin incelenmesi sonucunda savunmaların reddedildiği ve düzeltme nedeni dışında hükümlerde isabetsizlik görülmediği ifade ediliyor. Sanıkların hukuki haklarına ilişkin olarak TCK'nun 53. maddesi uyarınca velayet hakkından, vesayet veya kayyımlık hizmetinden yoksun bırakılmalarına karar verildiği ancak bu cezanın sadece alt soyu olan sanık için koşullu salıverme tarihine kadar, alt soyu olmayanlar için ise cezanın infaz sürecine kadar devam edeceği gerektiği belirtiliyor. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekilde açıklanmıştır: TCK'nun 86/1-3-e, 87/1-d, 29, 62 ve 53. maddeleri.

1. Ceza Dairesi 2013/1784 E. , 2014/4465 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Sanıkların TCK.nun 86/1-3-e, 87/1-d 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar .... ve ...."ın kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık.... müdafîinin sübuta, sanık ... müdafiinin haksız tahrikin ağır olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle; Sanıklar hakkında hapis cezalarının Kanuni sonucu olarak “belirli haklardan yoksun bırakılma” hükmünün uygulanması sırasında, TCK’nın 53/1-c maddesi uyarınca, “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun, sanığın sadece kendi alt soyu bakımından koşullu salıverme tarihine kadar süreceğine, alt soyu olmayanlar yönünden ise cezanın infazına kadar devam edeceğine karar verilmesi gerekirken; yazılı şekilde, alt soy ayrımı yapmadan belirtilen hakları kullanmaktan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verildiği görülmekle, CMUK’nın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, Hüküm fıkrasının mahsus bölümlerinden TCK’nun 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısımların çıkartılarak, yerine “Sanıklar hakkında TCK’nın 53. maddesinin birinci ve ikinci fıkralarıyla üçüncü fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 14/10/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.