Mahkeme : ADANA 19. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1-Yargılama sırasında sanığın askerliğini yapmakta olduğunun anlaşılması karşısında, 353 sayılı Kanun"un 20. maddesinin birinci fıkrası hükmü uyarınca, kovuşturmanın askerliğinin bitmesine kadar geri bırakılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- 27.03.2009 tarihinde Eyüp 1.Sulh Ceza Mahkemesi’nce talimat üzerine ifadesi alınan sanığın Hastal 47.Mot.P.A.KH.Ml.K.lığında asker olarak görevli bulunduğu belirtilmiş olmasına rağmen Adana 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 30.04.2009 tarih 2007/629 esas ve 2009/439 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararının sanığın sivil adresinde birlikte yaşadığı annesine tebliğ edilmesi karşısında belirtilen tarihte sanığın asker olup olmadığı dolayısıyla tebligatın geçerli olup olmadığı belirlendikten sonra, anılan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına dair kararın usule uygun şekilde kesinleşip kesinleşmediği belirlenerek sanığın hukuki durumunun talini gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre ise;
3-Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine”,
Karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 08.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.