MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 Sayılı Yasanın 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2.maddede, Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından verilenler hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı öngörülmekle, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 1412 Sayılı Yasanın 317.maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca belirlenen iki yıl hapis cezası, aynı yasanın 143. maddesi uyarınca 1/3 oranında arttırılırken hesap hatası sonucu 2 yıl 8 ay yerine 3 yıl hapis cezası olarak belirlenmişse de teşebbüs nedeniyle indirim yapılırken sonuç cezanın doğru belirlenmiş olması karşısında; bu husus bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca hırsızlık suçundan hüküm kurulurken temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi karşısında; aynı yasanın 143/1. maddesi uyarınca artırım yapılırken yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden en üst oranda arttırım yapılması, mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK"nın 53/1.maddesinin “a,b,c,d,e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, ancak “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14/01/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.