Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/14110 Esas 2020/7650 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/14110
Karar No: 2020/7650
Karar Tarihi: 16.09.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/14110 Esas 2020/7650 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen hırsızlık suçu davasında, uzlaştırma işlemlerinin usulüne uygun yapılmadığı gerekçesiyle karar bozuldu. Uzlaştırmacının öncelikle ilgililere çeşitli araçlarla ulaşması ve belirtilen şekilde çağrı yapılamaması durumunda ilgili savcılık nezdinde kurulmuş uzlaştırma bürosundan uzlaşma teklifi yapılmasının gerektiği belirtildi. Ancak bu işlemler yapılmadan müştekinin sistemde kayıtlı adresine uzlaştırma formu gönderildiği ve adresin doğru olarak tespit edilmesinin ardından usulüne uygun bir şekilde uzlaştırma işlemlerinin gerçekleştirilmediği için dosyanın yeniden uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiği vurgulandı. Kararda 7201 sayılı Kanunun 21/2. maddesi ve 35. maddesi de açıklanarak uygulamanın özellikleri ve doğru prosedürleri anlatıldı.

(Kapatılan)17. Ceza Dairesi 2020/14110 E. , 2020/7650 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliğinin 29. maddesinin 6 ve 7. bentlerinde yer alan hükümler gereğince, kendisine uzlaştırma işlemlerini gerçekleştirmek üzere dosya tevdi edilen uzlaştırmacının öncelikle ilgililere telefon, telgraf, faks, elektronik posta gibi araçlardan yararlanılmak suretiyle uzlaştırma teklifi yapmak üzere çağrı yapması, şayet belirtilen şekilde çağrı yapılamaz ise, bu defa uzlaştırmacının ilgili savcılık nezdinde kurulmuş uzlaştırma bürosundan uzlaşma teklifi yapılmasını talep etmesi gerektiği, böyle bir taleple karşılaşan büronun da muhatabına ulaşamaması durumunda, aynı yönetmeliğin 7/12. maddesi gereğince, öncelikle muhatabın bilinen son adresine tebliğ işlemini yapması, çıkarılan tebligatın iade edilmesi halinde de, muhatabın varsa MERNİS adresine 7201 sayılı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca tebligat çıkaracağı, ilgili kayıt sisteminde yerleşim yeri adresinin bulunmaması durumunda ise, anılan Kanun"un 35. maddesine uygun olarak tebliğ işlemlerini gerçekleştirdikten sonra yine de ilgiliye ulaşılamaması halinde uzlaştırma işlemlerinin sonuçsuz kaldığından söz edilebileceği, oysaki somut olayda, bu işlemler yerine getirilmeden müştekinin sistemde kayıtlı adresine uzlaştırma formu gönderilmesi ve adreste tanınmadığından bahisle iade gelmesi nedeniyle müştekiye ulaşılamadığı gerekçesiyle uzlaştırma evraklarının iade edildiği anlaşılmakla, müştekinin son güncel adresi ve MERNİS adresinin doğru olarak tespitinin ardından uzlaştırma işlemlerinin usulüne uygun bir şekilde gerçekleştirilmemesi nedeniyle dosyanın yeniden uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet Savcısı ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 16.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.