Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/3373 Esas 2016/1566 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :Beraat


Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanın, sanığın kusuru bulunduğuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Katılanın yaralanması ile sonuçlanan olay sebebiyle kusuru bulunmadığı tespit ve kabul edilen sanığın CMK’nun 223/2-c maddesi uyarınca beraatine karar verilmesi gerekirken, aynı Kanunun 223/2-d maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi,
2-Vekâlet ücretinin beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık yararına hükmedilmesi gerekirken, müdafi yararına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının (1.) bendindeki “yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmaması nedeniyle CMK 223/2-a” ibarelerinin “sanığın kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK’nun 223/2-c” ibareleri ile ve (2.) bendindeki “sanık vekiline 750,00. TL ücretlendirilmesine;” ibarelerin “750,00 TL maktu vekalet ücretinin hazineden alınarak beraat eden sanığa verilmesine,” ibareleri ile değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.