Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/4992 Esas 2015/2370 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4992
Karar No: 2015/2370

Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/4992 Esas 2015/2370 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan sanık hakkında TCK'nın 267/1, 62/1, 53/1 maddelerine göre mahkumiyet hükmü verdi. Sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunduğu ancak tekerrür hükümlerinin uygulanmaması yönündeki itirazı reddedildi. Ancak yargılama giderinin Devlet Hazinesi tarafından karşılanması ve sanığın kendi altsoyu dışındaki kişilere yönelik velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ilişkin yetkilerden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği konularında eksiklikler tespit edildi. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir:
- TCK'nın 268. maddesi (Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçunu düzenler)
- TCK'nın 267/1 maddesi (Suçun unsurlarını belirtir)
- TCK'nın 62/1 maddesi (Ceza artırımının koşullarını belirtir)
- TCK'nın 53/1 maddesi (Hükümlüye verilebilecek yasakları belirtir)

16. Ceza Dairesi 2015/4992 E. , 2015/2370 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
Hüküm : TCK"nın 268. maddesi delaletiyle 267/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç adının “başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması” yerine “iftira” olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Toplam 18,10 TL"den ibaret yargılama giderinin, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olduğu anlaşıldığından, CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine,
2- Sanığın TCK"nın 53/1-c maddesi gereğince kendi altsoyu dışındaki kişilere yönelik velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ilişkin yetkilerden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına,
Karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi kanuna aykırı olup hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK’nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde TCK"nın 53. maddenin uygulanmasına dair bölüme "53/1-c maddesi gereğince kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilinceye," cümlesinden sonra "kendi altsoyu dışındaki kişilere yönelik velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ilişkin yetkilerden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" ifadesinin eklenmesi ve hüküm fıkrasında yer alan yargılama giderine ilişkin paragrafta yer alan “sanıktan tahsili ile hazineye irat kaydına” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine, “CMK"nın 324/4. maddesi gereğince hazine üzerinde bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.