Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/18960 Esas 2019/8211 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18960
Karar No: 2019/8211
Karar Tarihi: 09.05.2019

Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/18960 Esas 2019/8211 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ..., ve ... 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu’na muhalefet suçundan dolayı 500 TL para cezasına çarptırılmış, cezalarının açıklanmasına ise geri bırakılmıştır. Ancak yapılan incelemede, suçun ödeme yükümlülüğü kapsamına alındığı ve sanıklara ödeme ihtarı yapılmadan ceza verilmesinin usule uygun olmadığı belirtilmiştir. Ayrıca, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı'nın yargılama sürecine dahil edilmediği ve gerekçeli karar tebliğatı yapılmadığı için, kararların kesinleşmediği belirtilmiştir. Bu nedenle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın kanun yararına bozma isteği reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62/1 ve 52/2. Maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. ve 309. Maddeleri.

19. Ceza Dairesi 2019/18960 E. , 2019/8211 K.

"İçtihat Metni"

1163 sayılı Kooperatifler Kanunu’na muhalefet suçundan sanıklar ..., ve ..."ün, anılan Kanun"un ek 2/2. Maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 500,00 Türk lirası ve (25 gün adlî para cezası karşılığı) 500,00 Türk lirası adlî para cezası ile ayrı ayrı cezalandırılmalarına; sanıklar ..., ve ... haklarındaki hükümlerin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi uyarınca açıklanmasının geri bırakılmasına dair Isparta 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/12/2016 tarihli ve 2016/623 esas, 2016/690 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 14/02/2019 gün ve 497 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/02/2019 gün ve KYB-2019-19686 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Sanıklar ..., ve ... haklarında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/04/2018 tarihli ve 2014/15-487 esas, 2018/151 sayılı kararı doğrultusunda kanun yararına bozma yoluna başvurulabileceği nazara alınarak yapılan incelemede;
1163 sayılı Kanun"un Ek 2/2. maddesinde öngörülen suçun, 02/12/2016 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 12. maddesi ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 75. maddesi uyarınca ön ödeme kapsamına alındığı, mahkemece sanıklara usulüne uygun şekilde ön ödeme ihtarı yapılıp sonucuna göre hukukî durumlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu nazara alınmadan yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Suçtan doğrudan doğruya zarar gören ve yargılamaya katılma hakkı bulunan kurum olan Çevre ve Şehircilik Bakanlığı dava ve duruşmadan haberdar edilmeden yargılama sonlandırıldığı gibi, adı geçen kuruma gerekçeli karar tebligatı da yapılmadığı ve bu nedenle kanun yararına bozma istemine konu kararların kesinleşmediği anlaşıldığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 09/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.