MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09/06/2015 tarih ve 2014/220-2015/476 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ..., ... Köyü 1252 parsel sayılı taşınmazı malikler ... ... ve ... ...’dan 2011 yılında satın aldığını, davacının taşınmazı satın alırken önceki maliklerden ....’un hissesi üzerinde ... ...... ... Tavukçuluk San. ve Tic. A.Ş lehine 1/3/1996 tarih ve 640 yevmiye numarası ile tesis edilmiş 3.000 TL ipotek borcunu da kabul ettiğini, ....’un babası olan önceki malik...’un lehine ipotek tesis edilen.. ... ... Tavukçuluk San. ve Tic. A.Ş ile aralarındaki iş ilişkisi nedeniyle teminat konusu ipoteğin tesis edildiğini,...’un bu ipotekten dolayı söz konusu davalı şirkete herhangi bir borcunun bulunmadığını, söz konusu ipoteğin teminat amacıyla verildiğini ileri sürerek, ipoteğin terkinini şayet ipotek borcunun varlığının tespiti halinde ise söz konusu borcun taraflarınca ödenmesini müteakip ipoteğin terkinini, yargılama gideri ve vekalet ücretinin davalı tarafa yükletilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, yetkili mahkemenin ... Asliye Hukuk Mahkemesi olduğunu, taraflar arasında herhangi bir borç alacak ilişkisinin bulunup bulunmadığının anlaşılamadığını, bu hususun belirlenmesi gerektiğini, ipoteğin fek edilmesinin birçok kişinin zararına yol açacağını, ipotek bedelinin günümüz şartlarına uyarlanarak masaya yatırılması koşulu ile kaldırılabileceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; aldırılan bilirkişi raporunda davacının teminat ipoteği karşısında davalı tarafa borcunun olmadığının ve taraflar arasındaki iş ilişkisine ait garanti belgesi olarak teminat amacıyla verildiğinin tespit edildiği, aldırılan bilirkişi raporunun hüküm kurmaya elverişli olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 153,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.