Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16051 Esas 2020/1799 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/16051
Karar No: 2020/1799
Karar Tarihi: 26.02.2020

Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16051 Esas 2020/1799 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet kararı Temyiz edilmiştir. Yargılama sonucunda, TCK'nin 62. maddesi uyarınca takdiri indirim maddesi uygulanan ve cezası ertelenen sanık hakkında, daha önce HAGB kararı verildiğinden CMK'nin 231. maddesinin taktiren uygulanmasına yer olmadığına dair karar verilmiştir. Ancak Kanun'un ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği gözetilmemiştir. Aynı zamanda, Anayasa Mahkemesinin bir iptal kararı sonrası, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle karar bozulmuştur. İlgili kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nin 231/8. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 72. maddesi, TCK'nin 62. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/16051 E. , 2020/1799 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine incelenen dosya içeriğine göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz taleplerinin reddine; ancak:
1-5271 sayılı CMK"nin 231/8. maddesine, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesi ile eklenen "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanması geri bırakılmasına karar verilemez." şeklindeki hükmün ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği gözetilmeden, hakkında TCK"nin 62. maddesi uyarınca takdiri indirim maddesi uygulanan ve cezası ertelenen sanık hakkında; "daha önce HAGB kararı verildiğinden CMK"nin 231. maddesinin taktiren uygulanmasına yer olmadığına" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan, çelişkili gerekçeler ile CMK"nin 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, yasaya aykırı,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.