MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 03/04/2015 tarih ve 2014/912-2015/368 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalının müvekkili aleyhine on adet toplam 350.000,00 TL bedelli bonolardan dolayı icra takibi başlattığını, icra takibine konu bonolar nedeniyle müvekkilinin herhangi bir borcunun bulunmadığını, şirket ortaklarının hisselerinin bir kısmını dava dışı..."a devrederken imzalanan ve hisse devrine ilişkin olarak şirketin mali durumunu netleştirmek amacıyla düzenlenen 01.09.2010 tarihli protokolde bu borçtan bahsedilmediğini, ayrıca şirket kayıtlarında da bonolara ilişkin bir kaydın bulunmadığını, davaya konu bonoların düzenleme tarihinin 03.04.2010 olduğu ve hisse devrinden sonra eski yöneticiler tarafından müvekkiline zarar verme amacı ile eski tarihli olarak düzenlendiklerini ileri sürerek icra dosyası nedeniyle müvekkilinin davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; dava konusu senetlerin müvekkili tarafından şirkete nakit verilen borca karşılık alındığını, davacının icra takibine konu edilen bonoların protokol ve şirket kayıtlarında olmadığı iddiasının senetlerin geçerliliğine bir etkisi olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı tarafça bankadan kredi çekilerek davacı şirkete nakit olarak borç verildiği iddia edilen ödemelerin şirket kayıtlarına girdiği, davalı ile hisse devreden ve devralan ortakların da imzasının bulunduğu 01.09.2010 tarihli protokolde davalı adına davacı şirketin ödeyeceği borçların gösterildiği, senetlerin davalı tarafından bankadan çekilip şirkete verilen kredilerin ödenmesi için teminat amacıyla davalıya verildiği, davalının bankadan çektiği kredilerin de davalıya ait hesaptan ödenerek kapatıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.