Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/9163 Esas 2014/165 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/9163
Karar No: 2014/165
Karar Tarihi: 14.01.2014

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/9163 Esas 2014/165 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna yardım etmek suçundan mahkûm olmuştur. Yapılan yargılama sonucunda verilen mahkûmiyet kararı, sanığın daha önce birlikte duruşmaya katıldığı zorunlu müdafiin yüzüne karşı verilmiştir. Bu müdafiin temyiz talebinde bulunmaması üzerine karar, sanığın birlikte oturduğunu beyan eden eşi Yıldız Kuşum’a tebliğ edilmiştir. Hükümlü, süresinde temyiz etmediği için verilen temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, Türk Ceza Kanunu’nun “Çocuğun Cinsel İstismarı” başlıklı 103/1, 103/2 ve 103/3 maddeleri incelemeye alınmıştır.

14. Ceza Dairesi 2013/9163 E. , 2014/165 K.

"İçtihat Metni"

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna yardım etmekten hükümlü ...’un yapılan yargılaması sonunda; beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna yardım etmekten mahkûmiyetine ilişkin kurulan hükme karşı sanığın vâki temyiz talebinin reddine dair İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 05.02.2013 gün ve 2008/217 Esas, 2010/120 Karar sayılı Ek Kararın süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece hükümlü hakkında verilen 07.04.2010 tarihli mahkûmiyet kararının hükümlünün daha önce birlikte duruşmaya katıldığı zorunlu müdafiin yüzüne karşı verildiği, bu müdafiin temyiz talebinde bulunmaması üzerine kararın hükümlünün birlikte oturduğunu beyan eden eşi Yıldız Kuşum"a 13.07.2010 tarihinde tebliğ edildiği, hükümlünün de süresinde bu kararı temyiz etmediği anlaşılmakla tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen temyiz isteminin reddine dair Ek Karar usul ve kanuna uygun olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın ONANMASINA, 14.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.