Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/4152 Esas 2016/1522 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 51/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahalli Cumhuriyet savcısı 06.05.2014 tarihinde tefhim olunan hükmü, 1412 sayılı CMUK’un 310/1. maddesi gereğince 13.05.2014 tarihine kadar temyiz etmesi gerekirken, bir haftalık kanuni temyiz süresinden sonra 27.05.2014 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin REDDİNE,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, katılanların zararını giderdiğine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının oluştuğunun gözetilmediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçlarda TCK’nın 53/1 maddesinde belirtilen hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükümden TCK’nın 53. maddesi ile ilgili hak yoksunlukları hakkındaki uygulamanın çıkarılması, sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle, hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.