Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve mala zarar verme suçundan sanık ..., kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ... ve ...’ın yapılan yargılamaları sonunda; sanıkların atılı suçlardan mahkûmiyetlerine dair Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 29.09.2009 gün ve 2009/225 Esas, 2009/383 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar Murat Muhammet, Hüseyin ve sanık ... müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Sanık ... ve Ahmet’in hüküm tarihinde askerlik görevini yaptıkları 7201 sayılı Tebligat Kanununun 14/1 ve Tebligat Tüzüğünün 19/1. maddeleri uyarınca “erata yapılacak tebliğlerin, kıta kumandanı ve müessese amiri gibi en yakın üste yapılması” gerektiği, gerekçeli kararın 22.10.2009 sanık ...’in annesine, 23.10.2009 tarihinde sanık ...’in babasına tebliğ edildiği, sanığın askerde bulunduğu dönemde yapılan tebligatların geçersiz olması nedeniyle, sanık ...’in 25.02.2010 ve sanık ... müdafiin 07.05.2010 günlü temyiz istemlerinin süresinde olduğunun kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin, 07.10.2009 tarih ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 sayılı ile iki bin liraya kadar (iki bin dahil) para cezalarına dair hükümlerin temyiz olunamayacağına ilişkin 1412 sayılı CMUK.nın 305. maddesinin 3842 ve 5219 sayılı Kanunlar ile değişik (1) numaralı bendinin Anayasa"ya aykırı olması nedeniyle iptaline ilişkin kararı 07.10.2010 tarihi itibarıyla yürürlüğe girmiş olmakla birlikte, Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği bu itibarla hüküm tarihinde yürürlükte bulunan CMUK.nın 305/1. maddesi gereğince verilen cezanın miktarına göre kesin olan hükmün temyizi kabil olmadığından sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,

Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyize gelince;
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan sanıklar Murat Muhammet, Hüseyin ve sanık ... müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 14.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.