Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2854 Esas 2020/3416 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2854
Karar No: 2020/3416

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2854 Esas 2020/3416 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi, İstanbul 18. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen kayıt kabul davasıyla ilgili olarak, davalının zamanaşımı defini gerekçelendirmediği için kararın hatalı olduğunu belirtmiştir. Ancak yapılan hataların sonuçları üzerinde etkisi olmadığından, davacının zararının banka aleyhinde yapılan yasal işlemler sonucunda ortaya çıkacağından dolayı davanın zamanaşımına uğradığına karar verilmiştir. Tüm temyiz sebeplerinin reddedilmesi sonucu ilk derece mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir. Kararda, Bankacılık Kanunu'nun 5411 sayılı 140. maddesi gereğince temyiz eden davalıdan harç alınması gerektiği belirtilmiştir.
Bankacılık Kanunu'nun 19.12.2005 gün ve 5411 sayılı 140. maddesi, \"Harçlar\" başlığı altında yer almaktadır. Maddenin (2) numaralı fıkrasında, \"Kararın kesinleşmesinden itibaren 15 gün içinde harçlar ödenmedikçe Yargıtaydan temyiz edildiği tespit edilen davalar ve kararlar hükümsüz sayılır.\" hükmü yer almaktadır.

23. Hukuk Dairesi 2017/2854 E. , 2020/3416 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İstanbul 18. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, İmar Bankasında mevduat hesabı açtırdığını, mevduatının çalışanların yanlış yönlendirmesiyle ... hesabına havale edildiğini, banka TMSF’ye devredildiğinden, bankacılık yapma ve mevduat kabul etme izninin kaldırıldığından tüm parasını kaybettiğini öne sürerek 212.296,231070 TL alacağın ... Bankası hesabına yatırıldığı 11.06.2003 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile masaya kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini dilemiştir.
İlk derece mahkemesince davacının davacının davalı bankaya dava konusu parayı yatırdığı, bankanın iflasına karar verildiği, davacının sunduğu hesap cüzdanında 11.06.2003 ile 11.09.2003 tarihleri arasında faiz oranının % 47 olduğu, davacının bu tarihler arasında % 47 ve 12.09.2003 tarihinden itibaren ise avans faizi isteyebileceği, davacının davalı ... bankadan iflas tarihi itibariyle 212.296,23107 TL asıl alacak ve 184.046,29 TL işlemiş avans faizi alacağı bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi tarafından, hükme esas alınan bilirkişi raporunun usul ve yasaya uygun olduğu, mahkemece davalı tarafın zamanaşımı def"i hakkında bir gerekçe belirtilmeksizin ara kararda yalnızca ret açıklaması ile yetinilip zamanaşımı hakkında davalı def"i gerekçelendirilmemiş ve gerekçeli karar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297. madde düzenlemesine uygun şekilde yazılmamış, davanın niteliği gereği yargılama giderlerine dikkat edilmeksizin hüküm kurulmuş ise de , yapılan yanlışlıkların sonuca etkili olmadığı, davacının zararının ... bankası aleyhine girişilen yasal işlemlerin yapılmasından sonra doğacağından davanın zamanaşımına uğradığı savunmasının da dinlenemeyeceği gerekçeleriyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı süresinde davalı vekilince süresinde temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17.Hukuk Dairesi kararına ilişkin şikayetçi vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, Bankacılık Kanunu"nun 19.12.2005 gün ve 5411 sayılı 140. maddesi gereğince temyiz eden davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17.Hukuk Dairesine gönderilmesine, 04.11.2020 tarihinde kesin olarak oybirliği ile karar verildi.