Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 16.04.2014 gün ve 2014/7783/26803 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 29/04/2014 gün ve KYB. 2014/146928 sayılı ihbarnamesi ile;
Resmi belgede sahtecilik suçundan sanık ...’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 204/1. maddeleri gereğince 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/05/2013 tarihli ve 2011/350 esas, 2013/506 sayılı kararın sanık müdafii tarafından 30/09/2013 tarihli dilekçe ile temyiz edilmesi üzerine, aynı Mahkemece verilen temyiz talebinin reddine ilişkin 30/09/2013 tarihli ve 2011/350 esas, 2013/506 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Yokluğunda verilen kararın sanığa 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre mernis adresine tebliğ edilerek kesinleştirildiği anlaşılmış ise de, tebliğ tarihinde yürürlükte bulunan 6099 sayılı Kanun ile değişik 7201 sayılı Kanun’un 10. maddesinde yer alan, " (1) Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Şu kadar ki; kendisine tebliğ yapılacak şahsın müracaatı veya kabulü şartiyle her yerde tebligat yapılması caizdir. (2) Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." şeklindeki düzenlemeye nazaran, sanığın adres kayıt sisteminde kayıtlı olan adresine anılan Kanun"un 21. maddesine göre tebliğ yapılması gerektiği cihetle yapılan tebligatın geçerli sayılamayacağı ve kararın kesinleşmemiş olduğu, bu sebeple, müdafii tarafından öğrenme üzerine vermiş olduğu dilekçenin süresinde verilmiş temyiz dilekçesi olarak kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde temyiz talebinin reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
Kanun yararına bozma, hakim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen kararların Yargıtay’ca incelenmesine olanak sağlayan olağanüstü yasa yoludur.
Kesinleşmeyen karar veya hükümlere karşı kanun yararına bozma yoluna başvurulamayacağı gibi hukuken geçersiz kararların da bu yasa yolu ile incelenmesi mümkün değildir.
5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme mercii Yargıtay’ın ilgili dairesidir.
İncelenen dosya içeriğine göre; sanığın yokluğunda verilen İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.05.2013 gün ve 2011/350 esas, 2013/506 sayılı kararının tebliği için sanığın 26.12.2012 tarihli oturumda tespit edilen ... Mh. .... Sk. No: 8 Sancaktepe .../İSTANBUL adresi yerine daha önce sorgusunda bildirdiği ancak 26.12.2012 tarihinden sonra geçerli bir tebligat yapılmayan "...Cad. No: 18 ...ı Beldesi .../İZMİR" adresine çıkartılan tebligatın bila tebliğ iadesi üzerine 7201 sayılı Yasanın 35. maddesi uyarınca 14.08.2013 tarihinde tebliğ edilerek, hükmün usulsüz olarak kesinleştirildiği, bilahare sanık müdafiinin 30.09.2013 havale tarihli dilekçesiyle eski hale getirme ve temyiz isteminde bulunması karşısında aynı Mahkemece verilen vaki istemin reddine dair 30.09.2013 günlü ek kararın sanık müdafiine tebliğ edilmesine rağmen bu ek karara karşı yasa yoluna başvurulmadığı anlaşılmakla, gerekçeli kararın sanığın tespit edilen "... Mh. ... Yolu ... Sk. No: ... ... .../İSTANBUL" adresine tebliğ edilmeden, sorgusunda bildirdiği adrese Tebligat Kanununun 35. maddesi uyarınca yapılan tebliğ işlemi isabetsiz olup, eski hale getirme ve temyiz isteminde bulunulması üzerine verilen red kararı hukuken geçersiz ve yok hükmünde bulunduğu belirlenmekle, İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.05.2013 gün ve 2011/350 esas, 2013/506 karar sayılı hükmünün henüz kesinleşmediği anlaşıldığından, kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteminin CMK’nun 309. maddesi uyarınca REDDİNE, İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.05.2013 gün ve 2011/350 esas, 2013/506 sayılı kararına yönelik olarak eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz isteminde de bulunulması nedeniyle vaki istemi inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğu gözetilerek, temyize ilişkin işlemlerin mahallinde takdir ve ifasına, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.07.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.