Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık, imar kirliliğine neden olma
Hüküm : 1-2863 sayılı Kanunun 65/1, TCK’nın 62/1, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-TCK’nın 184/1, 62/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık ve imar kirliliğine neden olma suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçu açısından kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Mahallinde icra edilen keşif, alınan bilirkişi raporları, tanık beyanları ve sanığın savunmaları ile tüm dosya kapsamı bir bütün halinde değerlendirildiğinde, sanığın, III. Derece arkeolojik sit alanı içerisindeki akaryakıt istasyonunda, önceki mevcut haline ek olarak, izinsiz inşai ve fiziki müdahalelerde bulunduğu, eylemleri ile sit alanına zarar verdiği, sanık müdafinin temyiz aşamasında sunduğu, Adana Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 26/10/2016 tarih 7016 sayılı kararırın suçun unsurlarını değiştirmediği anlaşılmakla;
Sanık hakkında kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53/1. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına hükmedilmemesi; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.03.2013 tarihli, 2012/2-1500-2013/95 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, güvenlik tedbiri niteliğindeki bu hususun, kazanılmış hakka konu olmaması nedeniyle infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirildiğinden, bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, suçun unsurlarının oluştuğuna, gerekli izinlerin alındığına ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2- İmar kirliliğine neden olma suçu açısından kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde ise;
Sanık hakkında 26/11/2014 tarihli iddianame ile, aynı eylemlere ilişkin olarak, hem 2863 sayılı Kanuna aykırılık, hem de imar kirliliğine neden olma suçlarından eldeki kamu davasının açılması ve 2863 sayılı Kanunun 65. maddesinin, 5237 sayılı TCK"nın 184. maddesine göre özel norm niteliği taşıması karşısında, “özel normun önceliği” ilkesi gereği eylem 2863 sayılı Kanuna göre değerlendirilip, imar kirliliğine neden olma suçundan sanık hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, anılan suçtan da mahkumiyet tesis edilmek suretiyle tek eylemden iki farklı suç nitelendirmesi ile iki ayrı hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.