Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/17013 Esas 2014/14680 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/17013
Karar No: 2014/14680
Karar Tarihi: 23.10.2014

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/17013 Esas 2014/14680 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İskenderun 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen davada, Kamulaştırma Yasası uyarınca kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak karar temyiz edilmiştir. Yargıtay, sair temyiz itirazlarının yerinde olmadığını, ancak emlak vergi değerlerinin dava konusu taşınmaz ile emsalin karşılaştırılmasında göz önünde bulundurulması gerektiğini belirtmiştir. Kanun maddelerine göre, bu durumda dava konusu taşınmaz ile emsalin emlak vergisine esas tutulan asgari m² değerlerinin oranı dikkate alınmalıdır. Farklılık ve çelişki varsa giderilmelidir. Dosyaya göre, dava konusu taşınmazın emsal taşınmazdan daha değerli olduğu kabul edilerek hüküm verilmiştir. Bu yanlış görülmüştür. Bu nedenle, Yargıtay hükümleri bozmuştur. Kanun maddeleri 2942 sayılı Yasa'nın 11. maddesi (d) bendidir ve HUMK'nun 428. maddesidir.

18. Hukuk Dairesi 2014/17013 E. , 2014/14680 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İskenderun 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/04/2013
NUMARASI : 2010/427-2013/121

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
2942 sayılı Yasanın 11. maddesinin (d) bendi gereğince emlak vergi değerlerinin dava konusu taşınmaz ile emsalin karşılaştırılmasında gözönünde tutulması gerekir. Bu itibarla dava konusu taşınmaz ile emsalin emlak vergisine esas tutulan asgari m² değerlerinin oranı ile bilirkişi raporunda değerlendirmeye esas alınan oran birbirinden fahiş ölçüde farklı olduğunda bu farklılık ve çelişki giderilmelidir. Dosyaya geri çevirme kararıyla getirtilen kayıtlara göre 2010 yılında dava konusu 2442 parsel sayılı taşınmazın emlak vergisine esas değeri 50,00 TL emsal alınan .... parselin değeri ise 200,00 TL"dir. Emsal taşınmazın dava konusu taşınmazdan daha değerli olduğu buna göre en fazla eş değer kabul edilerek değerlendirme yapılabileceği düşünülmeden, dava konusu taşınmazın emsalden daha değerli olduğu kabul edilerek vergi değerlerine ters düşecek şekilde değerlendirme yapan bilirkişi raporuna göre hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.