22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/18168 Karar No: 2018/25285 Karar Tarihi: 26.11.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18168 Esas 2018/25285 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davası sonucunda verilen karar temyiz edilmiştir. Dosyadaki deliller ve kanuni gerektirici sebepler doğrultusunda davalının temyiz itirazları reddedilmiştir. Kıdem tazminatının gününde ödenmemesi halinde uygulanacak faiz oranı, mevduata uygulanan en yüksek faizdir. Faiz başlangıç tarihi fesih tarihi olmalıdır ve işçinin emeklilik, malullük aylığı veya toptan ödeme almak için işyerinden ayrıldığı durumlarda faiz başlangıç tarihi, bağlı bulunduğu kuruma başvuru belgesinin işverene verildiği tarihtir. Somut olayda emeklilik belgesinin işverene verildiği kanıtlanamadığı için hüküm altına alınan kıdem tazminatı alacağına dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak bu hata giderilecek nitelikte olduğu için karar düzelterek onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 4857 sayılı İş Kanunu'nun 120 ve Geçici Madde 6. maddeleri, mülga 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14. maddesi ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi.
22. Hukuk Dairesi 2017/18168 E. , 2018/25285 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Kıdem tazminatının gününde ödenmemesi durumunda ödenmesi gereken faiz mevduata uygulanan en yüksek faizdir. Faiz başlangıcı fesih tarihi olmalıdır. Yaşlılık, malullük aylığı ya da toptan ödeme almak için işyerinden ayrılma halinde işçinin bağlı bulunduğu kurum ya da sandığa başvurduğunu belgelemesi şarttır. Bu halde faiz başlangıcı da anılan belgenin işverene verildiği tarihtir. Emekliliğe hak kazanma belgesi işverene bildirilmemişse, işverence kıdem tazminatı olarak ilk taksitin ödendiği tarih bakiye kıdem tazminatı için de faiz başlangıcı olmalıdır. Böyle bir taksit ödemesi de olmadığı durumlarda faiz başlangıcı, davanın açıldığı ya da icra takibinin başladığı tarihtir. Somut olayda, Sosyal Güvenlik Kurumundan alınan emeklilik belgesinin işverene verildiği ispatlanamamıştır. Şu halde, hüküm altına alınan kıdem tazminatı alacağına dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken bu hususun gözetilmemiş olması hatalıdır. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca düzelterek onanması uygun bulunmuştur. Sonuç: Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasının "1-Davacı vekilinin, kıdem tazminatı talebinin KABULÜ ile BRÜT 500,00 TL. kıdem tazminatının, iş akdinin feshedildiği 03.05.2014 tarihinden itibaren işleyecek 4857 sayılı İş Kanunun 120 ve Geçici Madde 6. maddelerinin yollaması ile halen yürürlükte bulunan mülga 1475 sayılı İş Kanunu"nun 14. maddesi uyarınca, mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine," bendinin çıkarılarak yerine; "1-Davacı vekilinin, kıdem tazminatı talebinin KABULÜ ile BRÜT 500,00 TL. kıdem tazminatının, dava tarihi olan 06.06.2014 tarihinden itibaren işleyecek 4857 sayılı İş Kanunun 120 ve Geçici Madde 6. maddelerinin yollaması ile halen yürürlükte bulunan mülga 1475 sayılı İş Kanunun 14. maddesi uyarınca, mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine" rakam ve sözcükleri yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.11.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.