Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/1357 Esas 2014/137 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/1357
Karar No: 2014/137
Karar Tarihi: 14.01.2014

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/1357 Esas 2014/137 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık C.A. hakkında, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen mahkumiyet kararı Yargıtay tarafından incelenmiştir. Mağdurenin rızası ile sanıkla buluşup, sanığın temin ettiği taksiyle birlikte A. T. olarak isimlendirilen yere gittikleri ancak burada yaşanan tartışma sonucu sanığın mağdureye eliyle vurarak basit tıbbi müdahaleyle giderilebilecek şekilde yaraladığı, daha sonra polislerin olay yerine gelmesiyle mağdurenin şikayetçi olduğu anlaşılmıştır. Sanık, mağdureyi rızası dışında bahse konu yerde kalmaya zorlamadığı için, suç vasfında yanılgıya düşülerek kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanık savunması, tanık ifadeleri ve dosya içeriğinin incelenmesi sonucunda, sanığın eylemi kasten yaralama niteliğinde olduğu ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, karar bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- CMUK'nın 321. maddesi: \"Yargıtay, mahkeme kararlarını kanun ve usule uygunluğu yönünden incelemekle görevlidir.\"
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: \"Temyiz yolu, hukuki değerlendirme sonucu mahkumiyet veya beraat hükmü veren hukuk mahkemeleri tarafından görevleri gere

14. Ceza Dairesi 2012/1357 E. , 2014/137 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2010/233437

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanık C.. A.."ın yapılan yargılaması sonunda: atılı suçtan mahkâmiyetine dair İznik Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 10.02.2010 gün ve 2009/60 Esas, 2010/37 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurenin aşamalardaki anlatımları, sanık savunmaları, tanıklar A.. N.., İ.. Ş.., Ö.. G.. ve T.. T.."in beyanları ile tüm dosya içeriğinden, olay tarihinde arkadaşı olan sanık ile buluşan mağdurenin rızası ile sanığın temin ettiği taksiye bindiği ve birlikte A.. T..olarak isimlendirilen yere gittikleri, burada bulundukları sırada aralarında yaşanan tartışma üzerine sanığın mağdureye eli ile vurarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı, daha sonra sanığın arkadaşı olan tanıkların olay yerine geldikleri ve mağdurenin olay yerine gelen polislerin yanına giderek şikâyetçi olduğu ve mağdurenin soyut beyanı dışında sanığın mağdureyi rızası dışında bahse konu yerde kalmaya zorladığına dair delil bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin kasten yaralama niteliğinde bulunduğu gözetilmeyip, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkûmiyetine hükmolunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.