Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2008/12002 Esas 2009/3391 Karar Sayılı İlamı

Davacı, murisinin iş kazası  sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  reddine  karar vermiştir.
Hükmün davacı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı mirasbırakanı sigortalı Y.A.’ın meslek hastalığı sonucu öldüğünü ileri sürülerek  tazminat isteminde bulunmuştur.
Mahkeme sigortalının ölüm nedeninin meslek hastalığı (pnömonkonyoz) sonucu olmadığı gerekçesi ile istemin reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının 1950-1976 yılları arasında davalı işveren ait kömür ocaklarında çalıştığı, 13.3.1992 tarih 1022 sayılı Sağlık Kurulu raporuna göre pnömonkonyoz nedeniyle %23 oranında maluliyetinin bulunduğu, Yüksek Sağlık Kurulu’nun  16.5.1995 tarihli kararıyla meslek hastalığına ait yükümlülük süresinin uzatıldığı, sigortalının  29.1.2006 tarihinde vefat ettiği, mernis ölüm formunda ölüm  nedeninin bilinmediğinin belirtildiği, 9.4.2007 tarih ve 76 sayılı Tıbbı Konsey Kararında sigortalının ölümünün meslek hastalığı sonucu olmadığının, Yüksek Sağlık Kurulu’nun 25.3.2008 tarih 26/1253 sayılı kararında da ölüm nedeninin meslek hastalığı sonucu olmadığının bildirildiği görülmüştür.
Sigortalıdaki meslek hastalığının 1992 yılı  itibariyle  %23 gibi yüksek oranda bulunması, mernis  ölüm formunda ölüm nedeninin  bilinmediğinin belirtilmesi dikkate alınarak, Adli Tıp Kurumundan ve gerektiğinde Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu’ndan görüş alınarak şüpheye yer vermeyecek şekilde sonuca gidilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştir.   
Mahkemece  bu olgular göz ardı edilerek  kurulan  hüküm  usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde,  davacının bu yönü amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya  iadesine,   9.3.2009  gününde oybirliğiyle karar verildi.