4. Ceza Dairesi Esas No: 2017/19364 Karar No: 2021/596 Karar Tarihi: 13.01.2021
Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/19364 Esas 2021/596 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucu, sanığın silahla tehdit suçundan mahkumiyetine karar verildiği belirtiliyor. Yerel Mahkeme tarafından verilen kararın bozulması üzerine yapılan temyiz çalışması sonucunda, açıklanan nedenlerle sanığın cezasının yasal bağlamda uygulandığı ve temyiz talebinin reddedilerek hükmün onanmasına karar verildiği ifade ediliyor. Kanun maddesi olarak ise, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) 235/1 ve 53/1 hükümlerinin uygulandığı belirtiliyor. TCK'nın 235/1 maddesi \"Silahla tehdit\" başlığı altında yer alırken, 53/1 maddesi ise \"Haksız tahrik\" hükümlerini düzenler.
4. Ceza Dairesi 2017/19364 E. , 2021/596 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Silahla tehdit HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede ; Sanığa yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Sanık ..."in, eylemi temyiz dışı sanık ... ile birlikte gerçekleştirdiği gözetilerek bu doğrultuda uygulama yapılmamış ise de, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma yapılamayacağı. Eleştiri dışında cezanın yasal bağlamda uygulandığı, Anlaşıldığından, sanık ..."in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 13/01/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.