Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan sanık ..."ın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 03.06.2013 gün ve 2011/11 Esas, 2013/164 Karar sayılı re"sen de temyize tâbi hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemece, oluşa uygun olarak sanığın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetine karar verildiği halde, temel ceza belirlenirken uygulanan kanun maddesinin, hem TCK.nın 103. maddesinin 1. fıkrası hem de, aynı maddenin 2. fıkrası olarak gösterilmesi suretiyle karışıklığa neden olunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında sanığın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetine hükmolunan bölümde yer alan “.....delaleti ile TCK.nın 103/2. maddesi....” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle re"sen de temyize tâbi hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.