7. Ceza Dairesi 2014/33675 E. , 2017/2041 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, Sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere, aracın iadesine
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- ..."nin temyizine göre yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen ..."nin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından ... vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık ..."ın temyizine göre yapılan incelemede;
Sanığın tekerrüre esas adli sicil kaydı olduğu halde hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1- Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında uygulama maddesi olarak TCK"nın 52/4 maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6 maddesine muhalefet edilmesi,
2- 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK"nın 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4.ve 9., yine 18.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10.fıkrasının yürürlükten kaldırılmış olması göz önüne alındığında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
3- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. Fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın
kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
4- ... ve ..."nın katılan olarak kabul edilmesine ve ..."nin katılma hakkının bulunmamasına rağmen "Katılan idare kendilerini vekil ile temsil ettirdiğinden... 1320 TL maktu vekalet ücretinin sanıktan tahsili ile katılan idareye verilmesine" demek suretiyle hükümde karışıklığa sebebiyet verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322.maddesi uyarınca,
1- Adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasının başına "TCK.nın 52/4 maddesi uyarınca" ibaresinin eklenmesi,
2- Adli para cezasının hapse çevirileceği ihtarına ilişkin kısmın çıkarılmasına,
3- Hükümden TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nın 53/1...3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
4- Katılan kuruma maktu ücreti vekalet verilmesine ilişkin fıkradan "katılan kurum kendisini" ibaresinin çıkarılarak yerine "Katılan ... ... ... kendisini" ibaresinin eklenmesi ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.