İhbarname No : KYB - 2019/87900
6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar İle Diğer Aletler Hakkında Kanun"a muhalefet ve yaralama suçlarından sanık ..."nın, anılan Kanun"un 13/1 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62. maddesi uyarınca 10 ay hapis ve 375,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair Fatih 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/07/2011 tarihli ve 2004/1432 esas, 2011/1097 sayılı kararının itiraz edilmeksizin 09/09/2011 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde 09/02/2013 tarihinde yaralama suçundan mahkûm olduğunun ihbar üzerine, hakkındaki hükmün açıklanarak, 6136 sayılı Kanun"un 13/1 ve 5237 sayılı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 10 ay hapis ve 375,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/03/2017 tarihli ve 2015/357 esas, 2017/206 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, suç tarihi 16/12/2004 olup, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 09/09/2011 tarihinde kesinleştiği, 5271 sayılı Kanun"un 231/8-son cümlesi gereğince, 09/09/2011 ile ikinci suçun işlendiği 09/02/2013 tarihi arasında dava zamanaşımı süresinin duracağı ve ikinci suçun işlendiği 09/02/2013 tarihinde yeniden işlemeye başlayacağı nazara alındığında, sanığın lehine olan 765 sayılı Kanun"un 102/4 ve 104/2. madde ve bentleri gereğince olağanüstü dava zamanaşımı süresinin 7 yıl 6 ay olması dikkate alındığında, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasına ilişkin İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesince kararın verildiği 28/03/2017 tarihi itibariyle bu sürenin geçtiği gözetilmeden, dava zamanaşımının dolması nedeniyle düşme kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 04.09.2019 gün ve 10764 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.09.2019 gün ve KYB/2019/87900 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Gereği görüşülüp düşünüldü:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri karşısında; hükümlüye yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK.nın 102/4. maddelerinde belirlenen 5 yıllık dava zamanaşımı süresinin, iddianame tarihinden zamanaşımı kesen son işlem olan savunma tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden, İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.03.2017 tarihli, 2015/357 Esas, 2017/206 sayılı Kararının 5271 sayılı CMK.nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanışımı nedeniyle 765 sayılı TCK.nın 102/4. ve CMK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, hükmedilen cezanın infaz edilmemesine, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.