MAHKEMESİ : ... İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, ücret, yıllık izin, komisyon ve yol parası alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı bankada 24/05/2006-16/03/2012 tarihleri arasında çalıştığını, yıllık izinlerinin 3-5 günlük parçalar halinde kullandırıldığını, bütün halinde kullanmak istediği için işten çıkarılmakla tehdit edildiğini ve işten ayrılmak istemesi halinde kıdem ve ihbar tazminatlarının ödeneceği söylenerek istifa dilekçesi ve ibraname aldıklarını, yöneticilerine güvenerek bunları imzalamasına rağmen alacaklarının ödenmediğini, hatta komisyon parası, yol parası ve izin ücretinin ihbar tazminatına mahsup edildiği gerekçesiyle verilmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai, ücret, komisyon ve yol parası alacağı ile yıllık izin ücretlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının, 24/05/2006-16/03/2012 tarihleri arasında çalıştığını, psikolojik baskı ile istifa dilekçesi vermek zorunda bırakıldığı iddialarının doğru olmadığını, kabiliyetli ve üniversite mezunu olan davacının istifa konusunda yönlendirilmesinin hayatın olağan akışına aykırı bir iddia olduğunu, kendi isteğiyle ayrıldığı için ihbar tazminatı ödemekle yükümlü olduğundan ücret, komisyon ve yol parası alacağının ihbar tazminatına mahsup edildiğini ve bu nedenle ödenmediğini, davacının ibraname vererek işten ayrıldığını beyan ederek, davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile yıllık izin ücreti alacağının tahsiline, diğer taleplerin reddine hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında düzenlenen ibranamenin geçerliliği olup olmadığı uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda dava konusu fazla mesai alacağının ödendiği ibranamede belirtilmiş olup, cevap dilekçesinde ise davacının fazla çalışmasının olmadığı savunulmuştur.
Mahkemece, ibranameye değer verilerek davacının fazla mesai alacak talebinin reddine karar verilmiştir.
İbraname ile çelişkili savunma karşısında ibranameye değer verilmesine olanak bulunmamaktadır. Tanık beyanları değerlendirilerek tanığın bilebildiği çalışma süresi için, fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerektiği gözetilerek, varsa yıllık 270, haftalık 5,2 saati aşan fazla mesai ücret alacaklarının hüküm altına alınması gerekirken, talebin yazılı gerekçe ile reddedilmesi hatalıdır.
3-Davacı dava dilekçesinde ücret, komisyon ve yol parası talebinde bulunmuş, davalı işveren cevabında, ücret, komisyon ve yol parası alacağının ihbar tazminatına mahsup edildiği için ödenmediğini savunmuştur.
Mahkemece ücret, komisyon ve yol ücretinin davalı banka tarafından ihbar tazminatına mahsuben ödenmemesi nedeniyle bu taleplerin reddine karar verilmiş ise de, Dairemizin kararlılık kazanan uygulaması uyarınca  işveren, işçiden olan alacağı ile ücret borcunu işçinin rızası olmadıkça işçinin ücretinden ve tazminatından kesemez. Nitekim yargılama sırasında yürürlüğe giren 6098 sayılı TBK.’un 407/2 maddesi uyarınca “ İşveren, işçiden olan alacağı ile ücret borcunu işçinin rızası olmadıkça takas edemez. Ancak, işçinin kasten sebebiyet verdiği yargı kararıyla sabit bir zarardan doğan alacaklar, ücretin haczedilebilir kısmı kadar takas edilebilir”.
Somut uyuşmazlıkta işverenin işçinin ücret komisyon ve yol ücretini ihbar tazminatından mahsubu yargı kararı olmadan kesinti yasal olmadığından, davacının buna yönelik istemlerinin kabulü yerine yazılı gerekçe ile reddi hatalıdır.
4-Mahkemece karar gerekçesinde davacının yıllık izin ücreti talep etme hakkının bulunmadığının belirtilmesine rağmen, hüküm kısmında bu talebin kısmen kabulüne karar verilerek bu alacak açısından gerekçe - hüküm çelişkisine yol açılması ve hükmedilen miktarın net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 06/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.