Tehdit - yaralama - hakaret - uyuşturucu madde kullanma - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/5184 Esas 2019/4811 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, yaralama, hakaret, uyuşturucu madde kullanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, denetimli serbestlik tedbiri uygulanması

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık hakkında uyuşturucu madde kullanma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen "tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, tebliğnameye uygun olarak, sanık ..."ın temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2-Sanık hakkında yaralama ve hakaret suçundan kurulan kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."ın, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
3-Tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyizde,
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan ilamında birden fazla mahkumiyet hükmü bulunduğundan, 5275 sayılı Kanun"un 108/2.maddesi uyarınca daha ağır cezayı içeren bina içinde hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünden dolayı sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı sanık ..."ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca sanık hakkında TCK"nın 58.maddesinin uygulanmasıyla ilgili olan kısmın hüküm fıkrasından çıkarılarak, yerine Osmaniye 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 05.02.2010 tarih 2009/691 E. 2010/49. sayılı kararıyla hırsızlık suçundan verilen erteli 1 yıl 8 ay hapis cezasından dolayı 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin 6 ve 7. fıkraları uyarınca sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün bu bağlamda DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.