Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Beraat

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beratine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulu"nun 11/02/1977 gün A-322 sayılı kararı ve Taşınmaz Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulu"nun 10/07/1986 gün 2457 sayılı kararları ile 1-3. derece arkeolojik sit alanı olarak tescil edilip, Adana Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu"nun 13/01/1994 gün 1694 sayılı kararı ile 3. derece arkeolojik sit alanı olarak belirlenen sınırlar dahilinde yer alan Adana İli, Yumurtalık İlçesi, Dervişiye Mahallesi, 138 ada 20 parsel sayılı taşınmaz üzerine, suç tarihinde hafriyat aldırıp, betonarme nitelikte bir yapı inşa ettirdiğinin tespit edildiği, bu tarihten sonra mahkeme tarafından mahallinde yapılan keşif sırasında, 6 kat kaba inşaatının tamamlanıp, halen inşaat çalışmalarının devam ettiğinin görülmesi karşısında, sanığın dava konusu yerin sit alanı içerisinde yer aldığını bildiğinin tüm dosya kapsamı itibariyle sabit olduğu anlaşılmakla birlikte, dosya kapsamında mevcut Yumurtalık Belediye Başkanlığı"nın 17/04/2012 tarihli yazısı ve ekleri incelendiğinde, suça konu taşınmaz üzerinde bulunan yapının inşaatı için ilk olarak 27/07/1992 tarihinde yapı ruhsatı verildiği ve en son olarak 26/01/2012 tarihinde bu ruhsatın yenilendiği, Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulu"nun arkeolojik sitler koruma ve kullanma koşullarına ilişkin 658 sayılı ilke kararının 3-ç maddesinde, “3. derece arkeolojik sit alanlarında inşaat izni verilmeden önce, ilgili müze müdürlüğü uzmanları tarafından sondaj kazısı gerçekleştirilerek, sondaj sonuçlarının bu alanlarla ilgili, varsa kazı başkanının görüşü ile birlikte müze müdürlüğünce koruma kuruluna iletilip, kurul kararı alındıktan sonra uygulamaya geçilebileceğinin belirtilmiş olması, dairemizin 01/10/2014 tarihli bozma ilamından sonra mahkeme tarafından dosyaya getirtilen, Adana Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu"nun 24/05/2013 tarih, 2361 sayılı kararında, Müze uzmanları tarafından dava konusu taşınmaz üzerinde yapılan sondaj çalışmaları neticesinde, herhangi bir kültür varlığına rastlanmadığı, bu nedenle izinsiz yapı yapan veya yaptıranlar hakkında yasal soruşturma açılmasına gerek olmadığına, parselde bulunan, P, B, C, D, H, I, K, L, R, S, T ve U bloklarına yönelik Belediyesince, 3194 sayılı Kanun doğrultusunda işlem yapılmasında Kurulca bir sakınca bulunmadığına, karar verildiğinin anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13/03/1995 tarih ve 1995/9-41-64 sayılı kararı da dikkate alınarak, dosya kapsamı itibariyle sanığın meydana gelen olayda kasıtlı hareket ettiği sonucuna ulaşılamayacağı, bu kapsamda, sanığın beraatine dair hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından, failin kastının bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, atılı suçtan sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, sanığın beraatine ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 08/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.