Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17617 Esas 2020/1787 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/17617
Karar No: 2020/1787
Karar Tarihi: 26.02.2020

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17617 Esas 2020/1787 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, özel belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Ancak hükmün bozulmasına karar verilmiştir. İlk olarak sanığın TCK'nin 58. maddesinin uygulanmaması talebi reddedilmiş ve bu yönde bir bozma talebi yapılmamıştır. Ancak Elektronik Haberleşme Kanunu'nun ilgili maddelerine atıfta bulunularak, sanığın hukuki durumunun yeniden takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca suça konu abonelik sözleşmesi tarihinin kararda yanlış yazıldığı ve TCK'nin 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararı uygulamasının yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nin 58. maddesi (önemli suçlardan önceki sabıka kaydının dikkate alınmaması)
- 6518 sayılı Kanun'un 104 ve 105. maddeleri (Elektronik Haberleşme Kanunu'nun değiştirilmesi)
- 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi (abonelik bilgileri ile ilgili gerçek dışı belge ve bilgi verilemeyeceği hükmü)
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi (ceza indirimi ile ilgili hüküm)
- Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli iptal kararı

11. Ceza Dairesi 2017/17617 E. , 2020/1787 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK’nin 58. maddesinin uygulanmaması isabetsizliği aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın sair itirazları yerinde görülmemiştir, ancak;
1- Suç ve hüküm tarihinden önce 10.11.2008 tarih ve 27050 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun"un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında, özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme uyarınca sanığa ön ödeme önerisinde bulunulması suretiyle sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiğinin gözetilmemesi,

2- Suça konu abonelik sözleşme tarihi olan 23/07/2009 olması gereken suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 12/08/2011 şeklinde yanlış yazılması yasaya aykırı,
3- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.