Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/10542 Esas 2021/683 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/10542
Karar No: 2021/683
Karar Tarihi: 27.01.2021

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/10542 Esas 2021/683 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyet almıştır. Dosya temyiz edilerek incelenmiştir. Dosyanın uzlaştırmacıya tevdi edildiği, ancak uzlaşma sağlanamadığı anlaşılmaktadır. Ceza Muhakemesi Uzlaştırma Yönetmeliği'nin 34. maddesi uyarınca zamanaşımının durduğu süreler gözetilerek yapılan incelemede suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar dava zamanaşımının dolduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle sanık hakkında açılan kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: Türk Ceza Kanunu'nun 155/1, 62, 52/2, 52/4, 51; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4; 1412 sayılı CMUK'nın 321; 5320 sayılı Kanun'un 8/1; 5271 sayılı CMK’nın 223/8.

15. Ceza Dairesi 2020/10542 E. , 2021/683 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 62, 52/2, 52/4, 51 maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin 27/11/2019 tarih, 2017/34041 Esas, 2019/13153 Karar sayılı bozma ilamından sonra dosyanın uzlaştırmacıya tevdi edildiği, 05/03/2020 tarihinde katılana uzlaşma teklif formunun tebligatının yapıldığı ancak katılanın süresinde cevap vermediği, uzlaşmanın sağlanamadığına ilişkin rapor düzenlenerek dosyanın 16/07/2020 tarihinde uzlaştırma bürosuna iade edildiği anlaşılmakla, Ceza Muhakemesi Uzlaştırma Yönetmeliği"nin 34. maddesi uyarınca zamanaşımının durduğu süreler gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan TCK’nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunun gerektirdiği cezanın miktar ve nev’i nazara alınarak, 2008 yılı mayıs ayı olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık dava zamanaşımının dolduğu anlaşıldığından; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 27/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.