MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62, 52 ve 51 maddeleri gereğince mahkumiyet


Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Katılana ait toptan gıda satışı yapılan iş yerinde satış temsilcisi olarak çalışan sanığın, çalıştığı dönemde bir kısım müşterilerden tahsil etmiş olduğu 8.200 TL parayı katılana teslim etmeyerek uhdesinde tuttuğu, bu surette sanığın hizmet ilişkisinin gereği olarak kendisine teslim edilmiş olan para üzerinde zilyetliğin devri amacı dışında tasarrufta bulunduğu, bu surette sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda,
Türk Medeni Kanun"un 950. maddesine göre; alacaklı, borçluya ait olup onun rızasıyla zilyedi bulunduğu taşınırı veya kıymetli evrakı, borcun muaccel olması ve niteliği itibarıyla bu eşyanın alacak ile bağlantısı bulunması halinde, borç ödeninceye kadar hapsedebileceği, zilyetlik ve alacak ticari ilişkiden doğmuşsa, tacirler arasında bu bağlantı var sayılacağı, alacaklı, borçluya ait olmayan taşınırlar üzerinde de zilyetliğin iyiniyetle kazanılmasının korunduğu ölçüde hapis hakkına sahip olacağının hüküm altına alındığı, somut olayda ise, sanığın “çalıştığı dönemlere ilişkin maaşının ödenmediğine, sigorta primlerinin yatırılmadığına” ilişkin savunması ve bu konuda her hangi bir araştırma yapılmamış olması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, öncelikle sanık ile katılan arasında yazılı şekilde iş sözleşmesinin bulunup bulunmadığı araştırılarak var ise bir örneğinin dosya içerisine alınması ve suç tarihi itibari ile sanığın işçilik alacağının bulunup bulunmadığı, çalıştığı dönemlere ilişkin sigorta primlerinin yatırılıp yatırılmadığının tespiti ile yine katılandan sanığa çalıştığı dönemler için işçilik alacağı olarak her hangi bir ödeme yapıp yapmadığının sorulması, yaptı ise bu ödemelere ilişkin belgelerin istenmesi, dolayısıyla yukarıda açıklandığı şekilde sanığın hapis hakkının olup olmadığı hususlarının tespit edilmesi ve sonucuna göre suçun unsurlarının oluşup oluşmadığının karar yerinde tartışılarak sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü verilmesi,
Kabule göre de,
1) Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılana karşı aynı suçun birden fazla kez işlemesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesinde ertelemenin sadece hapis cezaları bakımından öngörüldüğü, adli para cezalarının ise erteleme kapsamı dışında tutulduğu gözetilmeden, infazda tereddüt oluşturacak şekilde, sanık hakkında hükmolunan cezaların tamamının TCK’nın 51. maddesi gereğince ertelenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/07/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.