Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/9947 Esas 2016/10879 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
1991 yılında yapılan kadastro çalışmaları sırasında ... köyünde bulunan 1834 parsel sayılı taşınmaz kargir ev ve bahçesi vasfı ile kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanılarak davacı adına tespit edilmiş, tespite itiraz edilmesi üzerine Kadastro Mahkemesinin 1998/64 E. - 1998/384 K. sayılı ilamı üzerine Hazine adına bahçe vasfı tescil edilmiş, tutanağın beyanlar hanesine taşınmaz üzerindeki kargir evin davacıya ait olduğu şerh düşülmüştür.
2010 yılında 3402 sayılı Kanunun 22/2-a maddesi gereğince yapılan çalışmalar sonucu ise 595,27 m2 yüzölçümü 28151 ada 86 sayılı parsel olarak bahçe vasfı ile Hazine adına tescil edilmiş, davacı lehine olan şerh de muhafaza edilmiştir.
Davacı; 03.02.2015 tarihli dava dilekçesi ile dava konusu taşınmazın orman sınırı içinde iken 1976 yılında yapılan çalışmalar sonucu orman sınırı dışına çıkarıldığı, kadastro mahkemesinin dosyası ile dava konusu taşınmaza davacının zilyet olduğunun belirlendiği 6292 sayılı Kanun gereği taşınmaza almak için başvurduklarında taşınmazın 2/B arazisi olduğuna ilişkin şerh olmadığı için taşınmaz satışının yapılmadığını belirterek dava konusu taşınmazın 2/B arazisi olduğunun tapu kaydına şerh verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucu; dava konusu taşınmazın 1942 yılında yapılan orman tahdidi dışında kaldığının ve orman sınırları dşına çıkarılan saha olmadığının kadastro mahkemesinin 1998/64 - 384 K. sayılı ilamı ile sabit olduğu sözkonusu mahkeme kararından davacının da taraf olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, dava konusu taşınmazın 2/B alanında kaldığının tespiti ile bu hususun tapu kaydına şerh edilmesi istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1942 yılında kesinleşen orman kadastrosu ile 1976 yılında yapılan 2. madde çalışması bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, kadastro mahkemesinin 1998/64 E. -1998/384 K. sayılı dosyasında; dava konusu taşınmazın kesinleşen orman sınırı dışında kaldığının ve 2/B uygulamasına konu edilmediğinin belirlenerek davacı Orman Yönetimin davasının reddine karar verildiği, sözkonusu hükmün Yargıtay denetiminden geçerek kesinleştiği belirlendiğine göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 17/11/2016 gününde oy birliği ile karar verildi.