17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/8692 Karar No: 2016/1192 Karar Tarihi: 08.02.2016
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/8692 Esas 2016/1192 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hırsızlık suçuyla mahkumiyet hükmü verildiği davada yapılan incelemeler sonucunda, sanıklardan sadece birinin evinde çalınan eşyaların bulunması sebebiyle diğer sanığın suçsuz olduğuna karar verdi. Ancak mahkeme, evin sahibinin kim olduğu ve çalınan eşyaların eve kim tarafından getirildiğine dair araştırma yapmadan karar verildiği için bu durumun yanlış olduğunu belirtti. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesi hakkında Anayasa Mahkemesi'nin verdiği iptal kararının dikkate alınması ve tekerrür nedeniyle ceza alan sanıkların koşullu salıverme sürelerinin hesaplanmasında en ağır cezanın esas alınması gerektiği halde birden fazla ilam esas alınması sebebiyle infazda duraksamaya yol açıldığı için hüküm bozuldu. Kararda, TCK'nın 53. maddesi ve Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Kanun'un 108/2. maddesine değinildi.
17. Ceza Dairesi 2015/8692 E. , 2016/1192 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Sanıkların talimatla alınan ifadelerinde suçlamayı kabul etmeyip suçu birbirlerinin üzerine attıkları, katılanın evinde sanıkların parmak izinin tespit edilemediği, sanıkların başka suçtan yakalanmaları üzerine kaldıkları yerde yapılan aramada katılana ait eşyanın bulunduğunun anlaşılması karşısında, sanıkların aynı evde birlikte kaldıkları ..."ın dinlenerek evin kime ait olduğu, çalınan eşyaların eve kim tarafından getirildiği sorularak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, 2-Kabule göre de; a)T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, b)5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasa"nın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; en ağır cezanın tekerrüre esas alındığının belirtilmesi gerekirken, sanık ... hakkında birden fazla tekerrüre esas alınan ilam gösterilerek hüküm kurulması suretiyle infazda duraksamaya neden olunması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."nun temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 08.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.