Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/19309 Esas 2017/7156 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi



Dava, 1479 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılığın tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
Mahkeme kararlarının, infaza elverişli olması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 297. maddesindeki (Mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 388 ve 389’uncu maddelerinde) tanımlanan unsurları taşıması ve “iki tarafa tahmil ve bahşedilen haklar şüphe ve tereddüdü mucip olmayacak surette gayet sarih ve açık yazılması” yönündeki usul hükümlerine uygun bulunması gerektiği yönündeki hüküm uyarınca; uyuşmazlığa ve tespite konu olan 27.02.1990-31.01.1992 tarihleri arası sigortalılık süresinin hüküm fıkrasında açıkça gösterilmesi gerekirken, bu yönde bir belirleme yapılmaksızın, sadece sigorta giriş tarihinin gösterilmesi suretiyle infazda tereddüt uyandıracak şekilde yazılı biçimde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi gereği, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 2 no’lu bendinin tümüyle silinerek yerine “Davacının 27.02.1990-31.01.1992 tarihleri arası dönemde 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğunun tespitine” sözlerinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.