Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2009/6093 Esas 2010/335 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davalılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi,gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkiline ait ticari minibüse, davalıların malik ve sürücüsü oldukları aracın tam kusurlu çarpması sonucu hasar meydana geldiğini belirterek, değer kaybı ve kazanç kaybı olarak toplam 8.100,00 YTL’nın reeskont faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili cevap dilekçesinde, kusur oranını ve tazminat miktarını kabul etmediklerini bildirerek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere, benimsenen bilirkişi raporuna ve tarafların kusur durumuna göre, davanın kısmen kabulü ile, 3.768,00 YTL’nın 02.05.2002 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı vekili dava dilekçesinde, alacağa dava tarihinden itibaren faiz işletilmesini talep ettiği halde, mahkemece, hükmedilen tazminat miktarına 02.05.2002 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi HUMK.’nun 74.
maddesine aykırı olup, bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, HUMK’nun 438/7.maddesi uyarınca, hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 1.bendindeki “02.05.2002” ibaresi hükümden çıkartılarak yerine “02.02.2006” ibaresinin yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 172,81 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına 25.1.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.