Kasten öldürme - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/1994 Esas 2014/4288 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1994
Karar No: 2014/4288
Karar Tarihi: 30.09.2014

Kasten öldürme - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/1994 Esas 2014/4288 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2014/1994 E. ve 2014/4288 K. sayılı karara göre, hükümlü kasten öldürme suçu işlemiş ve 6136 sayılı kanuna muhalefet etmiştir. Yapılan uyarlama sonucu hükümlüye 5237 sayılı TCK'nun 81/1, 29 ve 53 maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası verilmiştir. 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçu yönünden uyarlama yapılmasına ise gerek görülmemiştir. Hükümlü müdafiinin temyiz itirazı reddedilmiştir. Kararda, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 90. maddesi ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi gereğince hükümlünün kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu, ancak müdafii ücretinin yargılama gideri olarak hükümlüden alınması durumunda hukuka aykırılık oluştuğu belirtilmiştir. 5271 sayılı CMK'nın 150/3 maddesi uyarınca hükümlünün ücretsiz olarak faydalanma hakkı olduğu vurgulanmıştır. 765 sayılı TCK'nun 448, 51/1, 31, 33 ve 6136 sayılı Kanun'un 13/1 maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri de kararda detaylı bir şekilde yer almış

1. Ceza Dairesi 2014/1994 E. , 2014/4288 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : 765 sayılı TCK.na göre verilip kesinleşmiş hüküm yerine,
1- 5237 sayılı TCK.nun 81/1, 29, 53 maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası,
2- 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçu yönünden uyarlama yapılmasına yer olmadığına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü ... hakkında 765 sayılı TCK"nın 448, 51/1, 31, 33, 6136 sayılı Kanunun 13/1 maddeleri gereğince kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümlerden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"mn Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi gereğince yeniden duruşma açılarak yapılan uyarlama sonucu kurulan hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, hükümlü müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesi gereğince, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; hükümlünün, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 maddesi gereğince kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama gideri olarak hükümlüden alınmasına karar verilmesi hukuka aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında müdafii ücretinin yargılama gideri olarak hükümlüden alınması ile ilgili bölümün çıkartılmasına karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, kısmen resen de temyize tabi olan hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (ONANMASINA), 30/09/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.