Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde,  görevsizliğe  karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, iş kazası sonucu uğranılan zararın giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece davalılardan M.E.ile davacı arasında hizmet akdine dayanan iş ilişkisinin bulunmadığı dolayısıyla genel mahkemelerde görülmesi  gerektiği gerekçesi ile davalı M.E.yönünden  mahkemenin görevsizliği ile dosyanın görevli Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmesine karar vermiştir.
Davacının, davalılardan E.O.’ya ait lokanta işyerinde çalıştığı, davalının eşi ve diğer davalı A.O. adına kayıtlı ve işyeri çalışanlarının toplu olarak işyerine getirilip götürülme işlerinde kullanılan araç ile davalı E.O.’nın sevk ve idaresinde işyerine toplu olarak getirilirken, dava dışı İ.P.tarafından kullanılan ve davalı M.E.a ait araç ile çarpışmaları sonucu kazanın meydana geldiği ve  kaza sonucu davacının yaralandığı, Kurum müfettişliğince olayın iş kazası olarak değerlendirildiği, kaza tutanağına göre sürücü İ.P.’in %100 kusurlu olduğu, Asliye Ceza Mahkemesi içindeki mevcut Adli Tıp Kurumu Başkanlığı Trafik İhtisas Dairesi raporunda ise davalı sürücü E.O.’nın 2/8, diğer sürücü İ.P.in ise 6/8 oranında  kusurlu olduklarının bildirildiği görülmüştür.
Davalı M.E.’a ait araç ile diğer davalılar E.O. ve A.O.nın işveren sıfatı ile servis yaptıkları aracın karıştığı trafik kazası tek ve aynı olaydır. Davanın aynı sebepten doğması nedeniyle HUMK’nun 43. maddesinde öngörüldüğü üzere davalılar arasında  ihtiyari dava arkadaşlığı söz konusudur. Davanın aynı sebepten doğması ve biri hakkında verilecek hükmün diğerini de etkileyecek  nitelikte bulunması nedeni ile aralarında bağlantının bulunduğu, davalılardan biri ile davacı arasında hizmet ilişkisi bulunduğundan zarara neden olan olayın trafik iş kazası olması sonucu açılan  tazminat davasının Yasa gereğince İş Mahkemesinde görülmesi gerektiği, davalılardan bir kısmı hakkında arada  hizmet ilişkisi bulunmadığı gerekçesiyle ayırma (tefrik) kararı verilemeyeceği, öte yandan HUMK’nun 46.  maddesinde; mahkemenin yargılamanın iyi bir şekilde yürütülmesini  sağlamak için birlikte açılmış davaların ayrılmasına  karar verilebileceğinin belirtilmesi karşısında bir arada görülmesinde yarar bulunduğu açık  olan davada ayırma  kararı verilmesinin doğru olmadığı, bu durumun HUMK’nun 77. maddesinde öngörülen ilkelere de aykırı olduğu ortadadır.
Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın kurulan hüküm  usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya  iadesine,   2.3.2009  gününde oybirliğiyle karar verildi.