Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2016/9182 Esas 2016/10850 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından sunulan 08.09.2015 tarihli dilekçe ile özetle; [...Mahkeme hâkiminin 12.05.2015 tarihli oturumda "...Davacının, davalıdan edimini talep edebilmesi için inşaatı imara ve projeye uygun olarak tamamlaması, iskan ruhsatı alabilecek duruma getirmesi ve alması gerektiği, aksi takdirde kendisine kalan son bağımsız bölümü almasının mümkün olmadığı" yönündeki görüşünün tutanağa geçtiğini, bu durumun ihsası rey olduğunu...] belirterek reddi hâkim talebinde bulunmuştur.
Reddedilen hâkim tarafından, istemin reddinin gerektiği yönünde görüş belirtilmesi üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin süresinde yapılmadığından HMK"nın 41/1. maddesi gereğince davacı vekili tarafından süresinde yapılmayan reddi hâkim talebinin geri çevrilmesine, reddi hâkim talebi esastan reddedilmediğinden davacı aleyhine disiplin para cezasına hükmedilmesine yer olmadığına ilişkin verilen kararın davacı vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 14.01.2016 gün 2015/16165 E. - 2016/297 K. sayılı kararıyla bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; "Ret talebini inceleyen mercinin HMK"nın 41. maddesi uyarınca geri çevirme yetkisinin bulunmadığı, mercinin HMK"nın 42. maddesi uyarınca ret talebi hakkında inceleme yaparak talebin kabulü veya reddi şeklinde karar vermesi...” gerektiği belirtilmiştir.
Merci tarafından bozma kararına uyulduktan sonra reddi hâkim talebinin esastan reddine, HMK"nın 42/4 maddesindeki koşullar oluşmadığından davacının disiplin para cezası ile cezalandırılmasına yer olmadığına ilişkin verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre, hakimin reddi için ileri sürülen hususlar HMK’nın 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir. Açıklanan nedenlerle yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 17.11.2016 günü oy birliği ile karar verildi.