10. Ceza Dairesi Esas No: 2014/2547 Karar No: 2014/5367 Karar Tarihi: 10.07.2014
Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/2547 Esas 2014/5367 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesi olup, suç uyuşturucu madde ticareti yapma suçudur. Sanık mahkum edilmiştir. Yargılama sürecinin yasaya uygun gerçekleştirildiği ve delillerin gerekçeli kararda tartışıldığı, mahkumiyetin belgeler ve bilgilerle uyumlu olması nedeniyle vicdanen kesin verilerle dayandırıldığı belirtilmiştir. Sanık tarafından gerçekleştirilen eylem suç olarak belirlenmiş ve cezası hukuka uygun bir şekilde belirlenmiştir. Ancak, tekerrüre esas alınan hükümlülüğün tayin edilen adli para cezası olarak belirlenmesi gerektiği halde belirtilmemiştir. Bu nedenle, sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmüştür ve kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanuna aykırı olan tekerrür hükümlerinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkarılması suretiyle, hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 203. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 305. maddesinin 2. fıkrası.
10. Ceza Dairesi 2014/2547 E. , 2014/5367 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : GAZİANTEP 5. Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların, aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak; Sanığın tekerrüre esas alınan hükümlülüğünün, 5237 sayılı TCK"nın 203. maddesi gereğince, doğrudan tayin edilen 3.000 TL adli para cezası olup, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesinin birinci fıkrası ve 1412 sayılı CMUK’nın 305. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca kesin nitelikte olduğunun ve aynı maddenin son fıkrası gereğince tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi, Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.