Hırsızlık - kamu malına zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/5577 Esas 2020/6152 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, kamu malına zarar verme
HÜKÜMLER : Düşme, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar ... ve ... hakkında kamu malına zarar verme suçundan verilen düşme kararlarına yönelik katılan vekilinin; sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik sanık ..., sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanık ...’in soyadı “...” olduğu halde, hükümde 5271 sayılı CMK"nın 232/2-b maddesine aykırı olarak “Bolat” olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... ve müdafii ile katılan vekilinin temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eşleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik sanık ile katılan vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında TCK"nın 143. maddesi uyarınca 3 yıl 6 ay olarak tayin edilen cezadan TCK"nın 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapıldığı sırada, 2 yıl 11 ay yerine hesap hatası sonucu 3 yıl 1 ay hapis cezasına hükmedilerek fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ile katılan vekilinin temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının 5237 sayılı TCK"nın 62/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmında yer alan “ 3 yıl 1 ay” ibarelerinin çıkarılarak, yerine “2 yıl 11 ay” ibarelerinin yazılması ile sonuç cezanın “2 yıl 11 ay hapis cezası” olarak belirlenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.