11. Hukuk Dairesi 2015/15569 E. , 2016/9522 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada .... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08/10/2015 tarih ve 2013/227-2015/163 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacı-karşı davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 13/12/2016 günü hazır bulunan davacı-karşı davalı vekili Av. ... ile davalı-karşı davacı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı-karşı davalı vekili, müvekkilinin Kuran Kerim sayfa tasarımlarının ayırtedilemeyecek derecede benzerlerinin davalı tarafından kullanıldığını, davalının eyleminin tasarıma tecavüz teşkil ettiğini ileri sürerek, davalının tasarıma tecavüzün tespitini, önlenmesini, tecavüzün giderilmesini, 5.000 TL maddi, 20.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı-karşı davacı vekili, davacının tescilli tasarımında çerçeve dışı arka planda yer alan gül desenini internetten alınan ve umumun kullanımına açık bir desen olduğunu, davacının tescilli tasarımının ayırt edicilik ve yenilik özelliği taşımadığını belirterek asıl davanın reddine, karşı davada ise tasarımının hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacıya ait tasarımın arka plan süsleme unsurları, ciltleme tekniği ve bir bütün olarak değerlendirildiğinde daha önceden var olan ve kullanılan teknik ve tasarımlara benzer olduğu, yenilik ve ayırt edicilik vasfı bulunmadığı gerekçesiyle, karşı davanın kabulüne, davacı tarafa ait 2011/03243 çoklu tasarımın hükümsüzlüğüne, davacı tarafa ait tasarım hükümsüz sayılıp hükümsüz sayılan tasarıma yönelik bir hak elde edilmesi mümkün olmadığı gibi davalı tarafın kullanımı davacı kullanımından farklı olup haksız rekabet içeren bir husus da ispat edilemediğinden asıl davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı- karşı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, davacının dava dilekçesinde ve daha sonra sunduğu dilekçelerde davalının davacı şirketin ismi ile alan adı alıp bu internet sitesini kendi sitesine yönlendirme eylemi nedeniyle haksız rekabetin önlenmesine ilişkin usulüne uygun bir talebinin bulunmamasına göre, davacı-karşı davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı-karşı davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.350 TL duruşma vekalet ücretinin davacı-karşı davalıdan alınarak davalı-karşı davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 30,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 13/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
