Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2016/11187 Esas 2016/10827 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacılar vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmiş olmakla dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Mahkeme hükmü davacılar vekiline 15.07.2016 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise, 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi göndermesiyle 1086 sayılı HUMK’nın 36/A maddesinde öngörülen (7) günlük yasal süre geçirildikten sonra davacılar vekili tarafından 25.07.2016 tarihli dilekçe ile verilmiştir. Her nekadar merci tarafından temyiz süresi (10) gün olarak belirtilmiş ise de Hukuk Genel Kurulunun 13.03.2013 gün 2012/19-779 Esas 2013/355 sayılı kararında da benimsendiği üzere kanunda açıkça düzenlenen temyiz süresinin merci tarafından değiştirilmesinin mümkün olmadığı ve bunun davacı tarafa yönelik herhangi bir hak doğurmayacağı gözönünde bulundurularak süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceğinden temyiz dilekçesinin süre yönünden reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin süre yönünden REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine 17.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.