Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1020 Esas 2020/1700 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, davalı işverenlerle hizmet sözleşmesi yapıldığını, davalı şirketlerin çalıştırmış olduğu işçilerden ...’ın kıdem tazminatı ve benzeri işçilik alacakları nedeniyle iş mahkemesinde açmış olduğu davanın Bakanlık aleyhine sonuçlandığını, başlatılan icra takibi üzerine ödeme yapmak zorunda kaldıklarını ileri sürerek dava dışı işçiye yapılan 9.223,27 TL ödemenin, ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan rücuen tahsiline karar verilmesini istemiştir.  
Davalı Hira Limited Şirketi, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalılar, davaya cevap vermemiştir. 
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 07/12/2015 tarihli 2014/43198 esas 2015/35677 karar sayılı ilamı ile bozulmuş, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde davacının ödediği kıdem tazminatı, izin ücreti ve diğer bedellerden davalı yüklenicilerin dönemi ile sınırlı olarak sorumlu olduğu, ihbar tazminatından ise son işveren sıfatıyla tamamından sorumlu olduğu gözetilerek hesaplama yapılması gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Kanunu gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 11.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.