Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/225 Esas 2020/4286 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/225
Karar No: 2020/4286
Karar Tarihi: 09.03.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/225 Esas 2020/4286 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği 2020/225 E. ve 2020/4286 K. sayılı kararda, hırsızlık suçu nedeniyle sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, kararda hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hüküm tarihi yanlış yazılmış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları ise yerinde görülmemiştir. Dosya içerisinde bulunan tutanaklara göre, sanığın teşebbüs suçundan cezalandırılması gerektiği belirtilmiştir. Sanık hakkında uygulanması gereken kanun maddesi 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 145. maddesi olduğu ve hükmün bu nedenle bozulduğu ifade edilmiştir. Kararda ayrıca, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326. maddesinin gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2020/225 E. , 2020/4286 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar anlatımında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hüküm tarihinin "26.03.2010" yerine “26.03.2014” olarak yanlış yazılması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Dosya içerisindeki 10.09.2009 tarihli Olay Yakalama ve Teslim Tutanağı içeriğine göre; ihbar üzerine olay yerine giden kolluk ekiplerinin şüpelilerin kaçtığı güzergahta araştırma yapmak suretiyle sanığın yakalandığı, dolayısıyla takibin kesintiye uğradığının anlaşılması karşısında eylem tamamlandığı halde teşebbüs hükümleri uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini,
2-Sanığın, temyiz dışı sanık .... ile birlikte müşteki kuruma ait 10.08.2009 tarihli kıymet takdir tutanağına göre 60-70 TL değerindeki 10 metre bakır teli çalmaya teşebbüs ettiğinin anlaşılması karşısında, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı nazara alındığında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 09.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.