11. Ceza Dairesi Esas No: 2020/507 Karar No: 2020/1777
Sahte belge kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/507 Esas 2020/1777 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2020/507 E. , 2020/1777 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Sahte belge kullanma HÜKÜM : Mahkumiyet
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1-Temyiz incelemesine konu davada sanık hakkında 2008 yılında... Metal Hurda Nak. İnş. San. Tic. Ltd. Şti. tarafından düzenlenen 09.07.2008, 12.07.2008, 19.07.2008 ve 26.07.2008 tarihli sahte faturaları beyannamelerine intikal ettirerek stopaj gelir vergisinde kullanmak suretiyle sahte fatura kullanma suçundan mahkumiyet hükmü verildiği; Dairemizin 2020/506 Esas sayılı davasında ise sanığın aynı mükellefiyetine ilişkin ve aynı takvim döneminde ... Metal Elek. İnş. Su Nak. San. Tic. Ltd. Şti. isimli mükellef tarafından düzenlenen 07.07.2008, 12.07.2008, 22.07.2008 ve 25.07.2008 tarihli sahte faturaları kullanmak suretiyle sahte fatura kullanma suçunu işlediği kabul edilerek hakkında Bursa 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17.11.2015 tarihli, 2013/587 Esas ve 2015/892 Karar sayılı kararı ile mahkumiyet hükmü verildiğinin anlaşılması karşısında aynı sanık hakkında aynı mükellefiyetine ilişkin söz konusu davaların birleştirilerek yargılamaların birlikte yürütülüp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun TCK"nin 61. maddesi de nazara alınarak tayin ve takdirinde zorunluluk bulunması, 2-Kabule göre de; a)Suça konu faturaların stopaj gelir vergisinde kullanılması nedeniyle "2008" olarak eksik yazılan suç tarihinin "21.08.2008" olması gerektiğinin gözetilememesi, b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.