Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/506 Esas 2020/1776 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/506
Karar No: 2020/1776

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/506 Esas 2020/1776 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2008 yılında sahte fatura kullanmak suçundan mahkum edilmiştir. Daha sonra aynı mükellefiyetine ilişkin başka bir dava açılmış ve sanığın bu davada da sahte fatura kullanma suçunu işlediği kabul edilerek mahkumiyet hükmü verilmiştir. Yargıtay 11. Ceza Dairesi, bu iki davayı birleştirme ve yargılamaların birlikte yürütülerek sanığın hukuki durumunu belirleme yoluna gitmiştir. Ancak, davalardaki tutarsızlıklar nedeniyle karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2020/506 E. , 2020/1776 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Temyiz incelemesine konu davada sanık hakkında 2008 yılında ... Metal Elek. İnş. Su Nak. San. Tic. Ltd. Şti. tarafından düzenlenen 07.07.2008, 12.07.2008, 22.07.2008 ve 25.07.2008 tarihli sahte faturaları beyannamelerine intikal ettirerek stopaj gelir vergisinde kullanmak suretiyle sahte fatura kullanma suçundan mahkumiyet hükmü verildiği; Dairemizin 2020/507 Esas sayılı davasında ise sanığın aynı mükellefiyetine ilişkin ve aynı takvim döneminde ... Metal Hurda Nak. İnş. San. Tic. Ltd. Şti. isimli mükellef tarafından düzenlenen 09.07.2008, 12.07.2008, 19.07.2008 ve 26.07.2008 tarihli sahte faturaları kullanmak suretiyle sahte fatura kullanma suçunu işlediği kabul edilerek hakkında Bursa 9. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 31.12.2013 tarihli, 2012/1240 Esas ve 2013/892 Karar sayılı kararı ile mahkumiyet hükmü verildiğinin anlaşılması karşısında aynı sanık hakkında aynı mükellefiyetine ilişkin söz konusu davaların birleştirilerek yargılamaların birlikte yürütülüp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun TCK"nin 61. maddesi de nazara alınarak tayin ve takdirinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.